Kastaar, maandag ging het al iets minder precies met je, maar dinsdag leek je terug de oude.

Je deed flink pipi en kaka in je bakje. At en dronk goed…

Maar bij thuiskomst (12 juli 2019), lag je levenloos naast het dekentje, waar je anders uitgestrekt op lag, in de doos waarin je je zo veilig in voelde. 
Lieve Kastaar, het spijt me dat ik er niet eerder was… Misschien had ik je nog kunnen helpen?

Vele vragen blijven nog open, samen met de leegte die je achterlaat. 

Knuffels je opvangmama